ยาสีฟัน เคล็ดไม่ลับเรื่อง ยาสีฟัน ฟลูออไรด์ป้องกันฟันผุจากทันตแพทย์

ยาสีฟัน เป็นหนึ่งในหัวข้อที่น่าตื่นเต้นที่สุด บทความมากมายในเน็ตกล่าวถึงองค์ประกอบของยาสีฟัน อันตรายหรือประโยชน์ของส่วนประกอบต่างๆ ซึ่งส่วนใหญ่มีข้อมูลที่เป็นประโยชน์เพียงเล็กน้อย และบางครั้งก็ไม่สอดคล้องกับความจริงเลย วิธีการเลือกแป้งที่ดีควรมีความเข้มข้นของแคลเซียม และฟอสฟอรัสอย่างไร ไม่ว่าจะช่วยป้องกันฟันผุ ถามทันตแพทย์

แคลเซียมและฟอสฟอรัสในพาสต้า เป็นที่ทราบกันดีว่า น้ำนมและฟันแท้เกิดขึ้นระหว่างการพัฒนาของทารกในครรภ์ นับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา พวกมันก็เริ่มดูดซับแคลเซียมฟอสฟอรัสและแร่ธาตุอื่นๆมากมาย ที่ใช้สร้างเคลือบฟันและเนื้อฟันก่อนคลอดและการงอกของฟัน จะได้รับแร่ธาตุเคลือบฟันจากกระแสเลือด ซึ่งเป็นวิธีเดียวในทางปฏิบัติ หลังจากการงอกของฟัน กระบวนการสร้างแร่จะยากขึ้น

ทันตแพทย์กล่าวว่าการทานวิตามินและแร่ธาตุ แก้ไขโภชนาการ และเสริมคุณค่าอาหารด้วยแร่ธาตุนั้นไม่ได้มีประสิทธิภาพเท่ากับการใช้แร่ธาตุเฉพาะที่ทันตแพทย์ การใช้ยาสีฟันแคลเซียมและฟอสฟอรัส จะช่วยให้เคลือบฟันของคุณมีแร่ธาตุขึ้นใหม่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อรวมกับวิธีการเสริมความแข็งแรงของฟันด้วยวิธีอื่นๆ การศึกษาได้ยืนยันประสิทธิผลของการใช้แคลเซียม และฟอสฟอรัสในการหยุดกระบวนการขจัดแร่ธาตุ

และแม้กระทั่งการลดข้อบกพร่องของพื้นผิวเคลือบฟัน บ่อยครั้งที่ผู้ผลิตสร้างแคลเซียมและฟอสฟอรัสเป็นตัวละครหลักของบรรจุภัณฑ์ เพื่อดึงดูดความสนใจของผู้ซื้อ ทันตแพทย์บอกว่าควรเลือกผลิตภัณฑ์ที่มีแคลเซียมกลีเซอโรฟอสเฟต แคลเซียมกลีเซอรอฟอสฟาส ฟลูออไรด์ป้องกันฟันผุ ฟลูออรีนร่วมกับแคลเซียมและฟอสฟอรัสเป็นตัวป้องกันหลักของฟันผุ ประสิทธิภาพของฟลูออไรด์ได้รับการพิสูจน์

โดยการศึกษาทางวิทยาศาสตร์จำนวนมาก เมื่อเร็วๆนี้ ความหลงใหลที่รุนแรงได้ปะทุขึ้นรอบๆ องค์ประกอบนี้ ภาวะแทรกซ้อนมากมายเกิดจากองค์ประกอบนี้ ซึ่งไม่เกี่ยวข้องกับองค์ประกอบนี้เลย และไม่ใช่ทันตแพทย์คนเดียวที่สามารถอธิบายได้อย่างมีเหตุมีผล โดยคำนึงถึงประสิทธิภาพของฟลูออรีนในการต่อสู้กับฟันผุ จึงตัดสินใจเพิ่มองค์ประกอบนี้ลงในน้ำและเกลือทั่วไป

ผู้ผลิตหลายรายนำเสนอการไม่มีฟลูออไรด์ใน ยาสีฟัน เป็นคุณธรรม ในขณะที่เน้นว่าผลิตภัณฑ์เพื่อสุขอนามัยนี้เป็นของประเภทต้านฟันผุ จากการวิเคราะห์ข้อมูลและการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ เป็นที่ชัดเจนว่า แคลเซียมและฟอสฟอรัสมีประสิทธิภาพในการป้องกันฟันผุน้อยกว่าเมื่อเทียบกับฟลูออไรด์ โปรดจำไว้ว่า ฟันผุเป็นการปลดปล่อยแร่ธาตุออกจากสารเคลือบและเนื้อฟันที่ไม่สามารถควบคุมได้

ตามด้วยการก่อตัวของโพรง ผลึกขัดแตะของเคลือบฟันถูกทำลายโดยกรด และเพื่อที่จะฟื้นฟูมันจำเป็นต้องเพิ่มแร่ธาตุ เช่น แคลเซียม ฟอสฟอรัส ฟลูออรีนมีความสามารถในการสร้างพันธะที่แข็งแกร่งซึ่งเต็มใจ น้อยกว่าที่จะสลายภายใต้การกระทำของกรด ดังนั้น เคลือบฟันจึงมีความทนทานต่อแบคทีเรียที่ก่อตัวเป็นฟันผุมากขึ้น ค่ามาตรฐานของฟลูออรีนในน้ำดื่มคือ 0.8 ถึง 1.2 มก. ต่อลิตร

และร่างกายต้องการประมาณ 2 มก. ต่อวัน ในภูมิภาคต่างๆของประเทศของเราความเข้มข้นของฟลูออรีนในน้ำดื่ม ไม่เหมือนกันและภูมิภาคที่สังเกตบรรทัดฐานนี้สามารถนับได้ด้วยนิ้ว ในการนัดหมาย ทันตแพทย์อาจแนะนำให้ใช้ฟลูออไรด์เพสต์สำหรับผู้ป่วยที่อาศัยอยู่ในบริเวณที่มีปริมาณฟลูออไรด์ในน้ำต่ำ ปริมาณฟลูออไรด์ที่แนะนำในยาสีฟันไม่ควรต่ำกว่า 1350 ppm นี่คือการกำหนดที่คุณต้องมองหาบนบรรจุภัณฑ์

โซเดียมลอริลซัลเฟต SLS เป็นผงซักฟอกที่มักพบในยาสีฟัน และผลิตภัณฑ์เพื่อสุขอนามัยอื่นๆ ผู้ผลิตน้ำพริกจำนวนมากเขียนว่าไม่มีส่วนประกอบเหล่านี้ และนี่ก็เป็นข้อดี เพราะมีบทความมากมายในเน็ตที่พูดถึงการหลอกลวงและอันตรายของ SLS อย่างไรก็ตาม ไม่มีการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่ยืนยันอันตรายของ SLS และความสัมพันธ์กับมะเร็ง องค์การอนามัยโลกไม่ยอมรับว่า ส่วนประกอบเหล่านี้เป็นสารก่อมะเร็ง

ในการนัดหมายทันตแพทย์ จะบอกว่าหนึ่งในตัวชี้วัดประสิทธิภาพและคุณภาพของยาสีฟันคือความสามารถในการสร้างโฟมซึ่ง SLS เป็นผู้รับผิดชอบ แน่นอน SLS สามารถถูกแทนที่ด้วยสารเป่าที่มีราคาแพงกว่า แต่จากนั้นต้นทุนของการวางก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก และผู้ผลิตพยายามประหยัดเงินในเรื่องนี้ ทันตแพทย์เกี่ยวกับพาราเบน Parabens เป็นสารกันบูดที่มีคุณสมบัติในการฆ่าเชื้อที่เด่นชัด

พวกมันถูกเติมลงในแป้งเพื่อให้สามารถเก็บไว้ได้นาน และแบคทีเรียในช่องปากก็ตาย ผู้ผลิตจงใจมุ่งเน้นไปที่การขาด parebens โดยชี้ให้เห็นถึงอันตรายของพวกเขา พวกเขาเริ่มพูดถึงอันตรายของพาราเบนหลังจากค้นพบเนื้องอกในเต้านมในผู้หญิง แต่การศึกษาทางวิทยาศาสตร์ไม่ได้พิสูจน์ความเชื่อมโยงระหว่างพาราเบนกับมะเร็ง และการทดสอบกับหนูพบว่าพาราเบนถูกขับออกจากร่างกายอย่างรวดเร็ว

ไตรโคลซาน เป็นนักฆ่าของแบคทีเรียที่อาศัยอยู่ในช่องปาก ไม่ได้นำมาใช้กับน้ำพริกที่เน้นการป้องกัน แต่เฉพาะในยารักษาโรค เช่นในยาแก้อักเสบ เพื่อต่อสู้กับเหงือกที่มีเลือดออกฯลฯ Triclosan เป็นเรื่องซุบซิบน้อยที่สุด แต่เรายังคงพบผลข้างเคียงหลายประการที่เกิดจากมัน หลังการใช้งานแบคทีเรียที่ดื้อต่อยาปฏิชีวนะยังคงอยู่ในช่องปาก มันส่งผลเสียต่อการทำงานของต่อมไทรอยด์และลำไส้

การทบทวน Cochrane ปี 2013 แสดงให้เห็นว่า ไม่มีหลักฐานสำคัญสำหรับอันตรายของไตรโคลซาน และการใช้ร่วมกับฟลูออไรด์ช่วยกำจัดโรคเหงือกอักเสบ โรคปริทันต์อักเสบ และโรคฟันผุ สารเติมแต่งต่างๆ สารปรุงแต่งรสและสารให้ความหวานมีหน้าที่ในการนำเสนอของวาง พวกเขาทำให้รสชาติดูและกลิ่นที่น่ารื่นรมย์ รสชาติของสะระแหน่ อบเชย ผลไม้ทำได้อย่างแม่นยำเนื่องจากการปรุงแต่ง

หากลองแล้วจะพบว่าแม้แต่รสชาติที่แปลกที่สุด เช่น รสชาติของไอศกรีม โคล่า กาแฟ ช็อกโกแลต มีพาสต้าแม้จะเป็นรสชาติของเบคอนก็ตาม เพื่อให้มีรสชาติที่ถูกใจมักใช้สารให้ความหวาน ไซลิทอล ซอร์บิทอลฯลฯ ปราศจากน้ำตาล เป็นหนึ่งในคำจารึกยอดนิยม ไม่เพียงแต่ในหมากฝรั่งเท่านั้น แต่ยังรวมถึงยาสีฟันด้วย นอกจากนี้ จากข้อเท็จจริงนี้ นักการตลาดบางคนได้เปรียบเป็นพิเศษ

นั่นคือจุดเด่นของผลิตภัณฑ์ของตน อย่างไรก็ตาม กฎเกณฑ์ของสหภาพศุลกากรยูเรเซียนห้ามใส่น้ำตาลลงในแป้ง ดังนั้น คำจารึกนี้จึงไม่มีความหมายใดๆเกี่ยวกับไซลิทอล คุณสามารถได้ยินเรื่องสยองขวัญมากมายที่เป็นสารก่อมะเร็ง และเป็นสาเหตุของความโชคร้ายทั้งหมด และแม้กระทั่งความเสื่อมถอยของเศรษฐกิจ อันที่จริง ไม่มีการศึกษาทางวิทยาศาสตร์ที่ยืนยันถึงอันตรายของมัน

การทบทวนของ Cochrane แสดงให้เห็นว่า ยาสีฟันที่มีฟลูออไรด์และไซลิทอล มีประสิทธิภาพในการป้องกันฟันผุมากกว่ายาสีฟันที่มีฟลูออไรด์เพียงอย่างเดียวถึง 13 เปอร์เซ็นต์ แต่ผลสามารถสังเกตได้หลังจากใช้งานเป็นเวลานาน หลังจากผ่านไปหลายปีเท่านั้น วางที่มีผลไวท์เทนนิ่ง ควรใช้ส่วนผสมในการฟอกสีฟันแยกกัน ผู้ผลิตอ้างว่าเมื่อใช้เพียงน้ำพริกดังกล่าว ก็สามารถบรรลุผลลัพธ์ที่ไม่มีใครเทียบได้

เคลือบฟันจะขาวขึ้น ในทางกลับกัน ทันตแพทย์กล่าวว่า ความคาดหวังและความเป็นจริงมักจะไม่ตรงกัน เพราะข้อดีที่ไม่สมเหตุสมผลนั้นมาจากน้ำพริกดังกล่าว ยาสีฟันไวท์เทนนิ่งสามารถคืนค่าสีเดิมของเคลือบฟัน แต่ภายใต้เงื่อนไขหลายประการเท่านั้น เป็นที่น่าจดจำว่า สีดั้งเดิมของเคลือบฟันอาจไม่ใช่สีขาวเหมือนหิมะ เพื่อให้ได้ผลลัพธ์ฮอลลีวูด คุณไม่สามารถทำได้โดยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากทันตแพทย์

สาระน่ารู้เพิ่มเติม >> กระดูกและข้อ เมื่อใดควรไปพบแพทย์กระดูกและข้อ